Drodzy Uczniowie!
Dzień św. Walentego już niebawem. Coraz więcej witryn sklepowych ustrojonych sercami, a w środku na półkach czekoladki, kartki i małe upominki związane ze zbliżającym się świętem. Podczas celebrowania tego dnia wcale nie musicie ograniczać się do Waszej drugiej połówki. Ważne, aby wtedy być z kimś kogo cenicie, szanujecie. Okres, w którym jesteśmy obecnie z pewnością nie sprzyja spotkaniom towarzyskim, ale może skłonić Was choćby do samodzielnego przygotowania upominku, kolacji, wirtualnej kartki, zaplanowania romantycznego spaceru czy też powiedzenia czegoś miłego komuś kto jest dla Ciebie ważny. Z tym świętem wiąże się też kilka ciekawostek, które chcemy Wam przybliżyć.
Ciekawostki o święcie zakochanych
Powinno się mówić i pisać Dzień św. Walentego, ponieważ nazwa, święto oraz obyczaje z nim związane dotarły do nas na początku lat 90. ub. wieku z Ameryki, gdzie jest to St. Valentine‘s Day.
Ze świętem związanych jest dwóch Walentych (do końca nie wiadomo o którego chodzi):
Pierwsza hipoteza mówi, o Walentym, który był biskupem Terni w Umbrii i zasłynął z tego, że pomagał chorym na padaczkę oraz inne dolegliwości umysłowe. Umarł śmiercią męczeńską 14 lutego, ponieważ pobłogosławił związek małżeński między poganinem i chrześcijanką. Bazylika w Terni imienia św. Walentego jest najważniejszym miejscem kultu. Na srebrnym relikwiarzu ze szczątkami patrona umieszczono inskrypcję „Święty Walenty patron miłości”. Co roku w niedzielę poprzedzającą dzień 14 lutego przybywają do bazyliki pary narzeczonych
z całych Włoch i świata, w celu złożenia przyrzeczenia miłości. Gromadzą się tu również małżonkowie świętujący 25 lub 50 rocznicę zawarcia sakramentu małżeństwa.
Druga hipoteza dotyczy Walentego, także kapłana skazanego na śmierć za panowania cesarza Klaudiusza II Gota za to, że udzielił ślubu pewnej parze wbrew edyktowi cesarskiemu (egzekucja odbyła się 14 lutego). Cesarz uważał, że żonaci mężczyźni byli gorszymi żołnierzami ponieważ tęsknili za swoimi żonami w przeciwieństwie do kawalerów.
Obydwaj duchowni mieli ponoć moc uzdrawiania.
Według ludowego zwyczaju angielskiego w dniu św. Walentego młodzi ludzie wybierają sobie sympatię na cały rok i obdarowują ją upominkami. Sprzyja to osobom nieśmiałym, które bez narażania się na kpiny mogą okazać swe uczucia. Zakochani wysyłają do siebie kartki z wyznaniem miłości, ale ich nie podpisują. Zabawa polega na tym żeby odgadnąć kto jest nadawcą i nie popełnić przy tym pomyłki.
Dawniej w Niemczech i w Polsce dzień 14 lutego uchodził za feralny, tak jak dzisiaj 13 – w piątek, a imię świętego kojarzono z ciężką chorobą lub diabłem, ponieważ patronował chorym na epilepsję, zwaną również padaczką, chorobą świętego Walentego lub diabelską.
Możliwe, że zwyczaje związane z tym dniem nawiązują do starożytnego święta rzymskiego zwanego luperkaliami – święta oczyszczania i płodności, obchodzonego 15 lutego ku czci boga płodności Faunusa Lupercusa oraz Junony, opiekunki kobiet, pożycia i macierzyństwa. W przeddzień obchodów odbywała się miłosna loteria: imiona dziewcząt zapisywano na skrawkach papieru, po czym losowali je chłopcy. W ten sposób dziewczyny stawały się ich partnerkami podczas luperkaliów. Bywało, że odtąd chodzili ze sobą przez cały rok, a nawet zostawali parą na całe życie.
Ważnym elementem luperkaliów było składanie ofiary z kozłów (na znak płodności) i psów (na znak oczyszczenia). Rzemyki z pociętej skóry zanurzano we krwi i uderzano nimi na ulicy przechodniów, zwłaszcza bezdzietne kobiety, żeby odzyskały płodność.
Kolejne przypuszczenie o pochodzeniu święta 14 lutego ma związek z wierzeniem ludowym, że w połowie lutego ptaki śpiewające zaczynają się na Wyspach Brytyjskich łączyć w pary. Skoro czynią to ptaki, to dlaczego nie mogą łączyć się ludzie…
Amerykański Greeting Card Association szacuje, że z okazji Walentynek wysyłanych jest na całym świecie około miliarda świątecznych kartek. Daje to Walentynkom drugie miejsce (za Świętami Bożego Narodzenia) w rankingu świąt, podczas których wysyła się najwięcej życzeń. Około 85% z tych życzeń wysyłają kobiety.
Wiele miast w Europie przyznaje się do posiadania relikwii św. Walentego, w tym Lublin, Kraków i Chełmno. Wszędzie tam 14 lutego organizowane są obchody ku czci patrona zakochanych. Największe w Polsce odbywają się corocznie od 2002 roku w Chełmnie w województwie kujawsko-pomorskim pod nazwą “Walentynki Chełmińskie”. Prawdopodobnie od średniowiecza obecne są tam relikwie św. Walentego, przechowywane w chełmińskim kościele farnym pw. Wniebowzięcia NMP. W Chełmnie, obok modlitw przy relikwiach świętego ma miejsce barwny przemarsz ulicami miasta z orkiestrą dętą i ułożenie walentynkowego serca ze świec na rynku.
Z kolei w bazylice św. Floriana w Krakowie gościem wieczoru, na który zaproszeni są nie tylko zakochani, ale także wszyscy szukający prawdziwej miłości, jest sam św. Walenty, jako że jego relikwie znajdują się także w tej świątyni.
W tym trudnym, dla wszystkich czasie odrobiny optymizmu podczas celebrowania Dnia św. Walentego, życzą wychowawcy świetlicy szkolnej
Źródło:
https://ekai.pl/sw-walenty-biskup-zakochanych-czyli-o-historii-walentynek-3/
https://przelom.pl/14425-14-lutego-czyli-walentynki-nie-walentynki.html
https://www.radiozet.pl/Co-gdzie-kiedy-jak/Walentynki-ciekawostki-co-warto-wiedziec-o-swiecie-zakochanych-14-lutego
